Oto lista stworzona przez uczniów z różnych szkół podstawowych. Recenzje także zostały napisane przez waszych rówieśników. Stawiam Wam wyzwanie: Jak wyglądałaby Wasza lista bestsellerów? O jakiej książce napisalibyście? Czekamy na propozycje…

1. Jadwiga Korczakowska, SPOTKANIE NAD MORZEM

Autorem książki jest Jadwiga Korczakowska, która wcześniej napisała już kilka utworów dla młodzieży i dzieci. Spotkanie nad morzem jest opowieścią obyczajową, która opowiada o niezwykłej przyjaźni dziewczynki z koleżanką niewidomą. Główna bohaterka z powodu choroby musiała wyjechać nad morze. Tam właśnie zaprzyjaźnia się z osobą niewidomą. Pod wpływem chorej koleżanki przestaje być kapryśna. Zmienia się całkowicie. Jest to bardzo ciekawa i interesująca książka. Wynika z niej, że każdy człowiek ma szansę zmienić się na lepsze.

Martyna Karwowska, Szkoła Podstawowa im. Adama Mickiewicza w Jedwabnem

2. Ewa Nowak, FURTECZKI

Książkę napisała Ewa Nowak, która już wcześniej wydała dużo ciekawych powieści. Furteczki to książka obyczajowa. Tematem książki są przygody dziewcząt, które mogą przydarzyć się każdemu. Hania i Laura są siostrami, które wychowują babcie. Babcia Magda miała swoje zasady, zaś babcia Maniusia rozpieszczała je. Do ich szkoły zaczął uczęszczać chłopak z Anglii który podobał się wszystkim dziewczynom. Książka bardzo mi się podobała, ponieważ nie była to opowieść fantastyczna. Lecz wzięta z życia. 'Furteczki czyta się szybko. Czytanie sprawia przyjemność. Polecam ją swoim koleżankom i kolegom.

Natalia Jastrzębska, Szkoła Podstawowa im. Adama Mickiewicza w Jedwabnem

3. Juliusz Verne, W 80 DNI DOOKOŁA ŚWIATA

Książkę pt,, W 80 dni dookoła świata’’ poleciła mi moja koleżanka. Jest to najsłynniejsza powieść Juliusza Verne’a, pełna niesamowitych przygód. Fileas Fogg wiódł samotne i monotonne życie, do czasu, gdy założył się z kolegami, że okrąży cały świat zaledwie w 80 dni. Stawką zakładu było dwadzieścia tysięcy funtów. Pan Fogg wyruszył w podróż razem ze swoim lokajem Passeportontem, a za nimi agent Fix. Policjant podejrzewał, że Fileas opuszczając Londyn jest sprawcą kradzieży znacznej kwoty pieniędzy z londyńskiego banku. Dzięki podróży bohater nie tylko wygrał zakład, ale również poznał miłość swojego życia- Aoudę, którą uratował Fileas wraz z Passeportontem z rąk fanatyków religijnych. Książka pt.,, W 80 dni dookoła świata’’ sprawia, że czytelnik zafascynowany jest każdym wątkiem powieści.

Kamila Kamienowska , Szkoła Podstawowa w Miastkowie

4. José Mauro de Vasconcelos, MOJE DRZEWKO POMARAŃCZOWE

Ostatnio przeczytałam ciekawą powieść pt,, Moje drzewko pomarańczowe”. Autorem jest brazylijski pisarz José Mauro de Vasconcelos. Jest to historia o małym chłopcu, który doznał cierpienie. Książkę opublikowano w 1968 roku i wydano w wielu językach. ,,Moje drzewko pomarańczowe”- to opowieść o pięcioletnim Zezé pochodzącym z brazylijskiej rodziny, borykającej się z biedą. Dzięki wspomnieniom ukazanym przez Vasconelos’a, możemy poznać to, co na co dzień widział bystry i niezwykle inteligentny chłopiec. Zezé, który przez wszystkich postrzegany był jako diabeł wcielony, wykazywał ogromną wrażliwość wobec innych. Młodzieniec mimo swojej dobroduszności płatał też figle. Chłopiec zaprzyjaźnił się z drzewkiem, któremu zwierzał się ze swoich smutków. Książka Vasconelos’a, to historia wyjątkowo smutna. Wzruszyło mnie cierpienie Zezé. Mimo, iż jest skierowana do dzieci, dorosły odnajdzie w niej wiele wartości takich jak pomoc bliźniemu i przyjaźń. Dzięki tej książce świat dziecięcych marzeń na nowo ożyje.

Natalia Markowska, Szkoła Podstawowa w Miastkowie

5. Edmund Niziurski, NAJWIĘKSZA PRZYGODA BĄBLA I SYFONA

Książka „Największa Przygoda Bąbla i Syfona” autorstwa Edmunda Niziurskiego to powieść z gatunku przygodowo-kryminalnego. Bąbel – Archibald Ciuruś oraz Syfon – Dezyderiusz Pokiełbas podczas wakacji zakładają PIPIUS (Prywatny Instytut Pomocy i Usług Społecznych) – organizację mającą na celu pomoc różnym uczniom w ich problemach. Po kolejnej nieudanej akcji chłopcy są wezwani do dyrekcji zwanej przez nich Magnificencją. Po długiej rozmowie pani dyrektor zakazuje działalności PIPIUS-u, lecz chłopcom w ręce wpada kolejna sprawa. Chodzi o tajemnicze napady na sklepy. Bąbel i Syfon wraz z kolegami odgadują, kto za tymi napadami stoi, a także sprytnym sposobem odkrywają klucz ich kolejności. Gdy zdaje im się, że są lepsi od Palemona – bo pod takim pseudonimem działa złodziej – on często jest od nich sprytniejszy i wymyka im się z rąk. Równolegle z rabunkami na sklepy wybucha afera dopingowa w ich szkole. Jest to szkoła z basenem, więc doping może być tu z powodzeniem rozprowadzany wśród młodych sportowców. Jednak nikt nie zauważa, że zażywa doping, gdyż jest on rozprowadzany jako cukierki witaminowe. Ale kto za tym wszystkim stoi? Kto jest agentem w szkole? To są pytania, które Bąbel i Syfon zadają sobie nieustannie. „Największa Przygoda Bąbla i Syfona” to książka ciekawa. Z pewnością spodoba się osobom, które lubią ten gatunek literacki. Pokazuje ona, że przygody mogą wydarzyć się wszędzie – także w środowisku szkoły i podwórka. Chociaż Edmund Niziurski to już powoli zapominany pisarz, czasem warto sięgnąć po jego pozycje takie jak: „Niewiarygodne przygody Marka Piegusa”, „Osobliwe przypadki Cymeona Maksymalnego” czy „Sposób na Alcybiadesa”.

Marta Rawicka, Zespół Szkół w Jeleniewie

6. Elżbieta Wojnarowska, OKULARNICA

Niedawno przeczytałam książkę pt. ,,Okularnica’’. Dostałam ją jako nagrodę w konkursie recytatorskim. Napisana została przez bardzo zdolną i utalentowaną powieściopisarkę, poetkę oraz pieśniarką – Elżbietę Wojnarowską. Przedstawia ona rok z życia nastoletniej Kaśki. Dziewczyna ma dużo kompleksów związanych ze swoim wyglądem. Obwinia za wszystko samotną matkę, z którą nie znajduje wspólnego języka. Przeprowadzają się do innego miasta. Bohaterka w nowej szkole nie jest zbytnio lubiana. Na jednej z imprez zostaje upokorzona przez obiekt swoich westchnień – wysokiego blondyna o błękitnych oczach, Burego. Próbuje popełnić samobójstwo. Jednak dzięki najlepszej przyjaciółce Zuzce, postanawia się zmienić. Planuje także zemstę na ukochanym. Sprawy komplikują się, gdy jej kumpela zakochuje się w chłopaku. Historia pokazuje jak należy rozwiązywać problemy. Opowiada o relacjach, miłości, przyjaźni, ale również o brawurze, upokarzaniu, czy naśmiewaniu się z wyglądu. Potwierdza jednak fakt, iż każdy ma swoją wartość i wystarczy poznać kogoś lepiej, by go docenić. To wspaniały bestseller godny uwagi. W czytaniu powieści pomaga lekki przekaz, jaki kieruje autorka. Książka podzielona jest na działy i rozdziały, dzięki czemu łatwo się ją czyta. Ciekawa i estetyczna szata graficzna lektury również jest dużą zachętą dla czytelników. To naprawdę niezwykła powieść dla młodzieży. Polecam bardzo gorąco i zachęcam do przeczytania miłośników romantycznych historii.

Martyna Grzymała, Szkoła Podstawowa w Miastkowie

7. Richard Paul Evans, MICHAEL VEY. WIĘZIEŃ CELI 25

Książka „Michael Vey. Więzień celi 25.” Richarda Paula Evansa została wydana przez wydawnictwo „Fabryka Słów”. Jej narratorem i głównym bohaterem jest czternastoletni chłopak chory na zespół Tourette’a. Jest to choroba powodująca tiki. Ciekawostką jest fakt, że sam autor jak i jego syn są chorzy właśnie na tę chorobę. Nastolatek jest przez to odtrącony przez rówieśników. Jednak nie to czyni go tak szczególnym. Michael od dziecka posiada pewną dziwną zdolność-potrafi zapanować nad elektrycznością. Wraz z matką próbuje zachować to w tajemnicy, ale czy taki sekret da się całkowicie zataić? Pewnego dnia następuje zwrot-chłopak dowiaduje się kilku niezwykłych rzeczy na temat swojej mocy. Wraz z bliskimi wpada przez to w niemałe kłopoty… Jeśli chcesz dowiedzieć się w jakiej sięgnij po tę powieść.

Pozycja jest niezwykle ciekawa i zaskakująca, a akcja dynamiczna, pełna zwrotów i do końca nieprzewidywalna. Nie brakuje też dziwnych, niewyjaśnionych zdarzeń. Książkę wręcz pochłania się w jeden dzień, nie można się od niej oderwać ani na chwilę. Inną zaletą jest mała ilość zazwyczaj nudnych dla czytelnika nudnych opisów miejsc i przedmiotów. Nie brakuje za to żywych dialogów i wnikliwych opisów przeżyć wewnętrznych bohatera oraz szczegółowych opisów zdarzeń. Niewątpliwym atutem dzieła jest prosty i zrozumiały język. Podsumowując: jest to jedna z najlepszych książek dla młodzieży, jakie przeczytałem, a było ich niemało. Jestem przekonany, że pozostanie w pamięci każdego młodego czytelnika na wiele lat.

Artur Malesza, Gimnazjum w Sobolewie

8. Eileen Hehl , Z CAŁEGO SERCA

Ostatnio przeczytałam książkę Eileeny Hehl pt. „Z całego serca”. Jest to typowa powieść młodzieżowa. Główna bohaterka – Cappie – poszukuje pracy na wakacje. Z pomocą przychodzi jej kuzynka, która jest zatrudniona w wesołym miasteczku Storybook. Jego właściciel szuka Azjatki do sprzedaży upominków. Cappie z racji swego pochodzenia okazuje się odpowiednią kandydatką na ekspedientkę. Okazało się, że będzie pracować z tajemniczym chłopakiem. Czy młody Azjata podbije serce Cappie? Jeśli chcecie się tego dowiedzieć, przeczytajcie tę ciekawą książkę.

Karolina Wilczyńska, Gimnazjum w Szumowie

9. Aleksander Fredro, ZEMSTA

Zaciekawiła mnie książka Aleksandra Fredry pt. „Zemsta”. Rejent Milczek i Cześnik Raptusiewicz są sąsiadami, którzy kłócą się o uszkodzony mur graniczny, dzielący zamek. Jeden z nich chce go naprawić, a drugi się na to nie zgadza. Obaj panowie ciągle robią sobie na złość. Dochodzi do tego, że pada wyzwanie na pojedynek. Śmieszną postacią tej książki jest Papkin – posłaniec Cześnika. W lekturze pojawia się również wątek miłosny Klary – bratanicy Cześnika i Wacława – syna Rejenta. Na ich drodze do szczęścia staje wiele przeciwności. Ta książka bardzo mi się podobała. Zachęcam wszystkich do jej przeczytania.

Edyta Wnorowska, Gimnazjum w Szumowie

10. Henryk Sienkiewicz, W PUSTYNI I W PUSZCZY

Witam! Mam na imię Natalia. Chciałabym polecić książkę Henryka Sienkiewicza pt. „W pustyni i w puszczy”. Ta lektura nie jest łatwa do czytania, bo przedstawia wiele wątków, obszerne opisy przyrody, sytuację polityczną krajów, itp. Mimo to przeczytałam ją od deski do deski, ponieważ bardzo mnie zaciekawiła. Najbardziej podobało mi się, jak Staś i Nel zrobili latawiec z prośbą o pomoc a także, jak Staś uratował słonia specjalnie dla Nel. Bardzo wzruszyłam się, gdy udało im się wrócić do swoich ojców. Naprawdę warto przeczytać tę książkę!

Natalia Bobrowska, Szkoła Podstawowa w Szumowie

11.Bernardo Guimares, NIEWOLNICA IZAURA

Ostatnio miałam wiele pytań takich jak na przykład te”Co to jest miłość i jak ją rozpoznać”,na które ciężko mi było znaleźć zadowalającą mnie odpowiedź. Po wielu dniach szukania znalazłam coś, co bardzo mnie zaskoczyło i dało wiele do myślenia. Mam na myśli książkę Bernarda Guimaresa pt. „Niewolnica Izaura”. Ta przepiękna książka odmieniła mój dotychczasowy pogląd na świat. Dzięki niej znalazłam odpowiedź na pytanie, które tak bardzo mnie nurtowało i nie dawało spać po nocach, a wszystko dzięki Alvarowi i Izaurze, którzy nauczyli mnie patrzyć głebiej.W moim krótkim opowiadaniu pragne przedstawić wam tą uroczą twójkę i ich historię, a było to tak.W przepieknej i okazałej hacjendzie nad brzegiem Pariby i nie opodal miasteczka Campos mieszkała Izaura. Dziewczyna ta była wyjątkowo piękna i inteligentna. Miała tylko jeden dylemat, była niewolnicą. Bardzo ciężkie jest życie niewolnicy, a co dopiero tak wspaniałej i mądrej jak Izaura.Ta biedna dziewczyna musiała znosic nie tylko trudy niewolnictwa, ale też i zaloty okropnego i despotycznego kłamcy Leoncia . Na początku Izaurę chroniła jej dobra pani i przyjaciółka Malwina. Niestety i ją ten obrzydliwy oszust Leoncio przekonał, że Izaura jest podłąi niegodziwą uwodzicielką . Izaura nie może znieść już tych wszystkich kłamstw i pomówień, które Leoncio śle pod jej imieniem. Z piekła ratuje ją dopiero ojciec, który nie mogąc jej wykupić porywa córkę i ucieka z nią nad wybrzeża Pernambuco w Recife. Tam nikt nie podejrzewa, że dziewczyna o twarzy niebiańskiego anioła może być niewolnicą. Izaura zaczyna obracać się wśród śmietanki towarzyskiej tamtego miasta.Poznaje też przystojnego i majętnego Alvara. Młodzi zakochują się w sobie bez pamięci. Niestety ich spokój mąci list gończy, który dociera za Izaurą nawet tu. Czy to nie przeszkodzi w ich uczuciu? Czy Izaura będzie musiała wrócić do swojego kata Leoncia? Czy kolejnej intrygi Leoncia Izaura będzie musiała poślubić potwornego homunkulusa Melchiora? Czy też ukochany Alvaro uratuje ją i wyzwoli z ciężaru niewolnictwa ? Po przeczytanie tej książki gwarantuję wam, że będziecie znać odpowiedzi na te pytania, a także na inne nurtujące was zagadnienia. Ja po przeczytaniu tej książki zrozumiałam, że nie warto gonić za sławą i bogactwem, bo ono przemija. Lepiej jest dążyć za czymś co trwa wiecznie, za czymś co nas naprawdę uszczęśliwi. U mnie tym czymś jest miłość. Zrozumiałam, że często nasze uczucia są wystawiane na próbę. Osoby, które naprawdę się kochają zatęsknią za sobą i nawet po burzliwym rozstaniu wrócą do siebie. Nic nie potrafi zniszczyć prawdziwej miłości i tej macierzyńskiej, i tej przyjacielskiej, a także tego uczucia między chłopakiem a dziewczyną.

Natalia Murawska, Gimnazjum Nr 4 w Augustowie

12.Barbara Rosiek, KOKAINA

Koleżanka poleciła mi przeczytanie książki Barbary Rosiek pt. „Kokaina”. Autorka znana jest przede wszystkim z „Pamiętnika narkomanki”, w którym opisywała swoje autentyczne przeżycia w walce z nałogiem. Kokaina mówi natomiast o poszukiwaniu przyjaźni i braku miłości od pierwszych chwil życia.

Pisarka używa bardzo chaotycznego i obrzydliwego języka, chcąc wprowadzić czytelnika w brutalny świat nałogu. Pozbawiony miłości, zrozumienia, w którym uzależnienie góruje nad człowiekiem. Główną bohaterką jest Basia. Poznajemy ją jako małe dziecko, które czuje się odrzucone i niepotrzebne (w domu, jak i później w szkole). Jej ojciec popada w alkoholizm, co powoduje jego tragiczną śmierć. Dziewczynka od młodych lat żyje w świecie uzależnień. Najpierw alkoholizmu, a później KOKAINY. Dla narkotyków gotowa jest zrobić wszystko. Staje się ciężarem dla innych, porzuca ją matka… Sąsiedzi patrzą na nią jak na zwyrodnialca i omijają z daleka. Gdy uzależnienie rozwija się coraz bardziej, do Basi „przychodzi” śmierć. Czy przeżyje to spotkanie? Czy otrzyma jeszcze szansę? Tego dowiecie się, czytając tę książkę. Moim zdaniem książka jest bardzo szokująca, a zarazem ciekawa. Myślę, że warto ją przeczytać, chociażby dlatego, by ustrzec się przed zagrożeniem jakie niesie ze sobą uzależnienie. Dowiedzieć się, do czego ono prowadzi.

Andrzej Zaremba, Technikum w Wysokiem Mazowieckiem

13.Eric Emmanuel Schmitt, OSKAR I PANI RÓŻA

Jak poradzić sobie ze śmiertelną chorobą? – „Oskar i pani Roża”

Niedawno na lekcji języka polskiego omawialiśmy książkę „Oskar i pani Róża” Erica Emmanuela Schmitta. Lekturę przeczytałam jednym tchem. Uważam, że ta powieść jest niesamowita. Wywarła na mnie ogromne wrażenie. Porusza ważne, filozoficzne treści. Uczy, jak radzić sobie z chorobą i śmiercią. Książka opowiada o dziesięcioletnim Oskarze, który jest chory na białaczkę. Wydarzenia rozgrywają się w ciągu kilkunastu dni przed Bożym Narodzeniem, w szpitalu, parku szpitalnym i w domu pani Róży. A kim jest pani Róża? To wolontariuszka opiekująca się chorymi dziećmi w szpitalu. Dla Oskara jest ona bardzo ważna – nazywa ją ciocią. Chłopiec ma wrażenie, że tylko ona go rozumie, otwarcie rozmawia z nim o chorobie i śmierci. Zupełnie inaczej zachowują się lekarze i rodzice bohatera. Nie wiedzą, jak poruszyć przy nim trudne tematy, boją się. Zamiast tego kupują chłopcu mnóstwo prezentów, których on wcale nie potrzebuje. Bohater chciałby natomiast doświadczyć w życiu wszystkiego, w czym pomaga mu gra wymyślona przez niezawodną panią Różę. Proponuje ona Oskarowi, aby każdy z następnych kilkunastu dni traktował jak dziesięć lat. W ten sposób będzie mógł dobrze przeżyć swoje życie i lepiej przygotować się na to, co go czeka. Książka jest napisana w nietypowy sposób – w formie listów Oskara do Boga. Pani Róża namówiła go, żeby pisał do Niego o swoich przemyśleniach, spostrzeżeniach, prośbach oraz opowiadał o tym, jak spędził dzień. Bohater na początku nie był do tego przekonany, ponieważ wcześniej nie wierzył w Boga. W końcu jednak uległ. Czytając listy, w których Oskar opisywał swoje codzienne życie, często czułam rozbawienie. Śmieszyła mnie bezpośredniość chłopca w listach do Boga oraz jego przemyślenia na temat różnych etapów życia człowieka. Był bardzo dojrzały jak na swój wiek. Czytając lekturę, odczuwałam również smutek. Oskar i inne dzieci przebywające w szpitalu wzbudzały moje współczucie. Książka nakłania czytelnika do wielu refleksji, nasuwają się pytania: Jaką wartość ma nasze życie? Czy można pogodzić się ze śmiercią? Jaka powinna być wiara w Boga? Jak można pomóc umierającemu? Opowieść o Oskarze jest bardzo wzruszająca. Lektura napisana jest prostym językiem. Zabawne spostrzeżenia Oskara sprawiały, że śmiałam się przez łzy. Książka daje dużo do myślenia, porusza wiele problemów. Uważam, że powinien przeczytać ją każdy, niezależnie od wieku. Na koniec zacytuję moją ulubioną myśl z książki: „Codziennie patrz na świat, jakbyś oglądał go po raz pierwszy”. Lektura nauczyła mnie, jak cieszyć się każdym dniem i doceniać to, co mam.

Julita Łata, Publiczne Gimnazjum nr 5 z Oddziałami Integracyjnymi w Białymstoku

14.Hermann Hesse, ROSSHALDE

W 1914 roku Hermann Hesse wydał swoje kolejne dzieło pt. „Rosshalde”. Pełen dumy opisał doświadczenia z nią związane: ” Przy pisaniu tej książki osiągnąłem najwyższy szczyt dla mnie poziomu rzemiosła i techniki, którego nigdy potem nie prześcignąłem”. Szata graficzna zdumiewa minimalizmem – zielony kolor oprawy oraz stonowane barwy umieszczonego na niej obrazka. Miejscem akcji jest tytułowe Rosshalde, czyli dom głównego bohatera. Rolę pierwszoplanową w dziele odgrywa Johonn Veroguth, malarz, którego małżeństwo z żoną o imieniu Adele rozpada się. Prawdopodobnie przyczyną podziału jest pierwszy syn Pierre, który mimo istniejących konfliktów, staje się jedyną „cząstką” łączącą oba światy. Uważam, że jest to niezwykle mądra powieść, w pewnym sensie oddaje realia, z którymi autor sam miał okazję się zetknąć. „Rosshalde” jest jedną z piękniejszych, bardzo wciągających książek, jakie kiedykolwiek miałam okazję przeczytać. Jestem przekonana, iż wielokrotnie do niej powrócę.

Aleksandra Sidoruk, Publiczne Gimnazjum Nr 19 Sportowe w Białymstoku

15.John Ronald Reuel Tolkien, HOBBIT – CZYLI TAM I Z POWROTEM

Książka „Hobbit – czyli tam i z powrotem”, którą napisał John Ronald Reuel Tolkien, opowiada o przygodach pewnego hobbita. Hobbity to stworzenia bardzo niskie i żyjące w norach, ale mimo tego schludne i uprzejme. Głównym bohaterem książki był hobbit Bilbo Baggins, który jak każdy normalny hobbit, wiódł spokojne życie do momentu, gdy spotkał czarodzieja Gandalfa, czego skutkiem było wyruszenie po przygodę życia wraz z kompanią Thorina liczącą kilkunastu krasnoludów. Celem wyprawy było udanie się do złego smoka Smauga, który mieszkał w mieście wybudowanym przez krasnoludów pod Samotną Górą i wykradnięcie mu Arcyklejnotu, dzięki któremu Thorin mógłby zrzeszyć armię krasnoludów, z którą pokonałby Smauga i odebrał mu krasnoludzkie miasto. Książkę czyta się przyjemnie, jest ona napisana w prosty i wciągający sposób. Akcja rozwija się powoli, co pozwala czytelnikowi wczuć się w sytuację hobbita. Zdecydowanie najciekawszą postacią jest główny bochater książki Bilbo Baggins, także ciekawymi postaciami są Thorin oraz Gandalf .Uważam, że Bilbo Baggins jest najciekawszą postacią w książce, ponieważ cała historia opowiedziana oczami hobbita opisuje jego odczucia a także myśli. Tolkien wiele razy nawiązywał w swoich dziełach do mitologii nordyckiej, w „Hobbicie” również. Przykładem tego jest przedstawienie krasnoludów jako bardzo dobrych rzemieślników mieszkających w podziemnych miastach. Jeżeli komuś książka się spodoba, to poleciłbym przeczytanie kontynuacji „Hobbita” – serię książek „Władca Pierścieni”. Moim zdaniem „Hobbit” jest ciekawą i zdecydowanie wartą przeczytania pozycją. Uważam, że tak interesującą rzecz mogą przeczytać zarówno dzieci, młodzież a także ludzie dorośli. Jest to najlepsza książka, jaką czytałem i szczerze polecam ją wszystkim zainteresowanym literaturą fantastyczną.

Marcin Milewski, Publiczne Gimnazjum Nr 19 Sportowe w Białymstoku

16. Jan Twardowski, ELEMENTARZ KSIĘDZA TWARDOWSKIEGO DLA NAJMŁODSZEGO, ŚREDNIAKA I STARSZEGO

Ostatnio przeczytałem niezwykle zajmującą i interesującą pozycję- „Elementarz księdza Twardowskiego dla najmłodszego, średniaka i starszego”. Jej autorem jest patron mojej szkoły – ks. Jan Twardowski. Pisał wiersze i prozę, a jego najbardziej znanym utworem jest książka „Patyki i patyczki”, w której porusza tematykę religijną. „Elementarz księdza Twardowskiego” to wesoły, z humorem napisany przewodnik dotyczący poszczególnych faz, okresów i stanów życia człowieka: dzieciństwa i dojrzewania, miłości, rodziny i świąt, kapłaństwa i nawrócenia, tworzenia i przemijania. Lektura przybliża czytelnikowi postać samego autora. Książkę wzbogacają wiersze ks. Jana oraz fragmenty prozy i ewangelii. Słowa widniejące w tytule „dla najmłodszego, średniaka i starszego” idealnie oddają treść tej publikacji. Jej adresatem są bowiem zarówno dzieci, jak i starsi. Książka czytana przez malucha, nastolatka, dorosłego i staruszka będzie inaczej interpretowana i rozumiana: życie, będące jej tematem przewodnim, na każdym swoim etapie jest przecież inne. Można więc wielokrotnie wracać do tej lektury i za każdym razem na nowo odkrywać jej kolejne strony, na których ksiądz Jan przekazuje czytelnikowi swój pogląd i obraz kolejnych etapów rozwoju człowieka. Ta fascynująca pozycja może wnieść wiele nowego w życie każdego, kto ją choć raz przeczyta. Znajdują się w niej treści, które zmuszają człowieka do myślenia i skupienia. Każda kolejna strona to coraz ciekawsze i bogatsze treści. Przy tym książka nie zawiera trudnych i niezrozumiałych dla czytelnika słów. Autor posługuje się językiem łatwym do zrozumienia, również dla czytelnika w młodym wieku. Z pewnością „Elementarz księdza Twardowskiego…” to przewodnik, który polecam do przeczytania osobie w każdym wieku. Warto jest do niego powrócić nawet kilka razy w swoim życiu m.in., aby zrozumieć, że nasz pogląd na świat zmienia się wraz z naszym wiekiem.

17. Jan Twardowski, NIE TYLKO WRONA CHODZI ZDZIWIONA

Po przeczytaniu książki księdza Jana Twardowskiego „Nie tylko wrona chodzi zdziwiona” uważam, że napisana jest ona w sposób zrozumiały i atrakcyjny dla młodego czytelnika. Zwracają w niej też uwagę bardzo ładne ilustracje pana Marcina Strzembosza. Utwory mówią o miłości człowieka do Boga i bliźniego, o radościach i smutkach, o codziennym i świątecznym życiu. Uczą najmłodszych pokory, szacunku wobec przyrody. Nawiązują do „Pisma Świętego”. Treść zawarta w tym zbiorze pokazuje nam, jak doceniać dobra doczesne i wieczne. Lekturę zaliczam do interesujących. Czyta się ją z przyjemnością ze względu na obecne w niej rymowanki, które potrafią przemycić w lekkiej formie sprawy bardzo poważne. Cieszę się, że miałam okazję zetknąć się z tym zbiorem opowiadań Patrona mojej szkoły. Polecam je kolegom.

Wiktoria Iwaszczuk, Szkoła Podstawowa nr 2 w Białymstoku

18. Jan Twardowski, ZESZYT W KRATKĘ

Autorem „Zeszytu w kratkę” jest ksiądz Jan Twardowski, który lubił się nazywać „Janem od Biedronki”. Książka zawiera opowiadania i wiersze nie tylko o tematyce religijnej. Szczególnie cenię sobie w tym zbiorku opowiadań morały i dowcipy. To one wprowadzają w dobry nastrój i rozbudzają wyobraźnię. Wierszowane opowiastki pomagają spojrzeć na świat z różnej perspektywy. Uczą, jak odróżniać dobro od zła i być wrażliwym człowiekiem. Zachęcam do przeczytania tej mądrej i interesującej lektury dzieci i dorosłych.

Karolina Sawicka, Szkoła Podstawowa nr 2 w Białymstoku

19. Jan Twardowski, KASZTAN DLA MILIONERA

Przeczytałem niedawno zbiór opowiadań Patrona naszej szkoły pt. „Kasztan dla milionera”. Spodobał mi się bardzo. Dawno nie sięgnąłem po równie dobrą książkę. To lektura dla osób w każdym wieku – dla maluchów, uczniów i dorosłych. Zbiorek zawiera 15 opowiadań ( np. „Trudny wybór”, „Gęś pieczona niesłona”, „Miłość za nic”),13 wierszy ( m.in. „Do albumu”, „Anioł”, „Modlitwa dzieci”) oraz scenariusz jasełek. Wyróżnia się ładnymi ilustracjami. Dopełniają one treści utworów i zachęcają do lektury. Przykładem mogą być obrazki przedstawiające lecznicze rośliny namalowane przy wierszyku „Co wiesz o ziołach”. Rysunki często są zabawne, tak jak np. przy „Jasełkach”. Ksiądz Jan z właściwym sobie poczuciem humoru porusza w tej książce ważne tematy. Poprzez krótkie teksty, pisane prozą i wierszem, uczy religii, prawd wiary, zasad zachowania. Opowiada o tytułowym milionerze, arce Noego, lekarstwach, aniołach i wielu innych bohaterach. Wywołuje uśmiech na twarzy zarówno u sześcio- jak i sześćdziesięciolatków. Szczególnie spodobał mi się utwór „Jasełka” oraz wiersz „Do albumu po raz drugi”, ponieważ „Jasełka” napisano lekko i z przymrużeniem oka, zaś „Do albumu…” porusza ważne treści: o bezinteresownej miłości. Ten zbiór to kwintesencja twórczości księdza – poety. Każdy, kto go przeczyta, zrozumie na swój sposób utwory w nim zawarte. Spełniają one powołanie poezji: „ocalają wartości najważniejsze i podeptane”.

Łukasz Marcin Więcław, Szkoła Podstawowa nr 2 w Białymstoku

20. Jan Twardowski, NOWE PATYKI I PATYCZAKI

Jakiś czas temu zainteresował mnie zbiór opowiadań pod tytułem „Nowe patyki i patyczki” Patrona naszej szkoły. Na początku książka wydała mi się całkiem „zwyczajna”. Teraz jest to jedna z moich ulubionych lektur. Każdy powinien ją przeczytać. Zawiera teksty opublikowane wcześniej w „Zeszycie w kratkę” i w „Nowym zeszycie w kratkę” oraz w „Patykach i patyczkach”. Razem liczy aż 114 utworów. Wyróżnia się skromnymi, ale pięknymi ilustracjami, które wykonał Stanisław Barbacki. Dopełniają one treść i zachęcają do czytania. Jan Twardowski, z właściwym sobie poczuciem humoru, porusza w tej książce ważne tematy. Poprzez krótkie teksty, pisane prozą i wierszem, uczy prawd wiary, miłości, zasad dobrego zachowania. Opowiada o chłopcu, którego skarbem były tytułowe patyki i patyczki, symbolizujące to, co dla kogoś jest najcenniejsze, o świętym Mikołaju, szkolnych psotnikach, roślinach, „ptakach niebieskich”, Matce Bożej. Słowa pisarza potrafią wywołać uśmiech nawet na twarzy „deszczowego ponuraka”. Opowieści Księdza Jana nie tylko bawią i śmieszą, lecz także uczą. Skłaniają do zastanowienia się nad swoim postępowaniem, refleksji, zadumy. Podsuwają dobre wzorce. Spełniają sformułowane przez ich autora najważniejsze powołanie poezji: „ocalają wartości najważniejsze i podeptane”. Mnie szczególnie spodobały się utwory „O przemienianiu”, „Dawna Wigilia” i „Matka Boska z Warszawy”. Wszystkie poruszają ważne tematy, a dwa ostatnie zostały po mistrzowsku napisane wierszem. Ksiądz Twardowski dał nam niezwykłą książkę – drogowskaz – dostarczającą cenne nauki i serdeczny uśmiech. Nie można się od niej oderwać!

Łukasz Marcin Więcław, Szkoła Podstawowa nr 2 w Białymstoku